Sálmarnir.

Þakkið Drottni því að hann er góður, því að miskunn hans varir að eilífu. 

Hver getur sagt frá máttarverkum Drottins, kunngjört allan lofstír hans? Sælir eru þeir sem gæta réttarins, sem iðka réttlæti alla tíma. Minnstu mín, Drottinn, er þú miskunnar lýð þínum, vitja mín með hjálpræði þínu. Lát mig sjá heill þinna útvöldu, gleðjast með þjóð þinni og fagna með eignarlýð þínum. amen. sálm,106, 1-5.

Sálmarnir.

Hann minnist að eilífu sáttmála síns, fyrirheitanna sem hann gaf þúsund kynslóðum, sáttmálans sem hann gerði við Abraham og eiðsins sem hann sór Ísak og setti sem lög fyrir Jakob, ævarandi sáttmála fyrir Ísrael. Hann sagði: ,,þér fæ ég Kannaansland, það skal vera erfðahlutur yðar," þegar þeir voru fámennur hópur og bjuggu þar sem fáliðaðir útlendingar. Þeir reikuðu frá einni þjóð til annarrar, frá einu konungsríki til annars. Hann leið engum að kúga þá en hegndi konungum þeirra vegna. ,,Snertið eigi mína smurðu og gerið eigi spámönnum mínum mein. Þegar hann kallaði hungur yfir landið, svipti þá öllum birgðum brauðs, sendi hann mann á undan þeim. amen. sálm,105,8-17.

Sálmarnir.

Þakkið Drottni, ákllið nafn hans,gerið máttarverk hans kunn meðal þjóðanna. Syngið honum lof, leikið fyrir hann, segið frá öllum máttarverkum hans. Hrósið yður af hans heilaga nafni, hjarta þeirra sem leita Drottins gleðjist.  Leitið Drottins og máttar hans, leitið sífellt eftir augliti hans. Minnist dásemdarverkanna sem hann vann, tákna hans og dómanna sem hann kvað upp, þér niðjar Abrahams, þjóns hans, synir Jakobs sem hann útvaldi. Hann er Drottinn, Guð vor, um víða veröld gilda boð hans. amen.sálm,105,1-7.

Sálmarnir.

Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, sem einn vinnur máttaverk. Lofað sé hans dýrlega nafn um aldur og ævi og öll jörðin fyllist dýrð hans! Amen, amen.sálm,72,18-19

Hjálpa mér, ó Guð, því að vötnin ná mér upp að hálsi. Ég er sokkinn í botnlausa leðju og hef enga fótfestu. Ég er kominn út á djúpið og bylgjurnar ganga yfir mig. Ég hef hrópað mig þreyttan, með brunasviða í kverkunum, augu mín eru döpruð orðin af  að þreyja eftir Guði mínum. Fleiri en hárin á höfði mér eru þeir er hata mig að ástæðulausu. þeir sem vilja tortíma eru voldugir,óvvinir mínir án saka. Ég hef orðið að skila því sem ég rændi ekki. Þú Guð, þekkir heimsku mína og sakir mínar dyijast þér eigi. amen.Sálm 69,2-6.

Sálmarnir.

Hann gefur gaum að bæn hinna allslausu og hafnar ekki bæn þeirra. Þetta skal skáð fyrir komandi kynslóð og þjóð, sem enn er ekki sköpuð, skal lofa Drottin. Drottinn lítur niður frá sinni heilögu hæð, horfir frá himni til jarðar til að heyra andvörp bandingja og leysa börn dauðans, til að kunngjöra nafn Drottins á Síon og lofa hann í Jerúsalem þegar þjóðir safnast þar saman og konungsríki til að þjóna Drottni. amen. sálm102,18-23.

Sálmarnir

Varðveit mig, Guð, því að hjá þér leita ég hælis. ég segi við Drottin: ,,þú ert Drottinn minn, ég á engin gæði nema þig." Á hinum heilögu í landinu ob hinum dýrlegu hef ég alla velþóknun mína. sálm,16,1-3.

Miklar eru þjáningar þeirra sem elta aðra guði. Ég vil ekki dreypa þeirra blóðugu dreypifórnum og ekki taka nöfn þeirra mér í munn. Drottinn þú ert hlutskipti mitt og minn afmældi bikar, þú heldur uppi hlut mínum. Mér féllu að erfðahlut indælir staðir og arfleifð mín líkar mér vel. ég lofa Drottin sem gefur  mér mér ráð, jafnvel um nætur er ég áminntur hið innra. ég hef Drottin ætíð fyrir augum, þegar hann er mér til hægri handar hnýt ég ekki. Fyrir því fagnar hjarta mitt, hugur minn gleðst og líkami minn hvílist í friði því að þú ofurselur helju ekki líf mitt, sýnir ekki gröfina þeim sem treystir þér. Kunnan gerðir þú mér veg lífsins, gleðignótt er fyrir augliti þínu, yndi í hægri hendi þinni að eilífu. amen. sálm,16,4-11.

Sálmarnir.

Sælir eru þeir sem búa í húsi þínu, þeir munu ætíð lofa þig. Sælir eru þeir menn sem finna styrk hjá þér er þeir er þeir fara um táradalinn breyta þeir honum í vatnsríka vín og haustregnið færir honum blessun. Þeir eykst æ kraftur á göngunni og fá að líta Guð á Síon. Drottinn, Guð hersveitanna, heyr bæn mína, hlýð á hana. Jakobs Guð. amen.sálm,84,5-9.

Sálmarnir.

Guð er oss hæli og styrkur, örugg hjálp í nauðum. því óttumst vér eigi þótt jörðin haggist og fjöllin steypist í djúp hafsins, þótt vötnin dynji og ólgi, þótt fjöllin ríði af ofsa þeirra. elfur kvíslast og gleðja Guðs borg, heilagan bústað Hins hæsta. Guð býr í henni miðri, hún bifast ekki, Guð hjálpar hyenni þegar birtir af degi. amen. sálm,46,2-6.

Jóel.

Óttast ekki , land, heldur fagna og gleðst því að Drottinn hefur unnið mikil srórvirki. Óttist ekki, dýr merkurinnar. Beitilönd öræfanna gróa, trén bera ávöxt, fíkjutrér og vínviðurinn veita þrótt sinn.  Gleðjist, Síonarbúar, og fagnið í Drottni, Guði yðar. amen. Jóel.2,21-23.

Sálmarnir.

Lofið Drottin, þér þjónar hans, lofið nafn Drottins. Nafn Drottins sé blessað héðan í frá og ap eilífu. Frá sólarupprás til sólarlags sé nafn Drottins vegsamað. Drottinn er hafinn yfir allar þjóðir, dýrð hans er himnum hærri. Hver er sem Drottinn, Guð vor? Hann situr hátt  og gorfir djúpt. Hver er sem hann á himni og á jörðu? Hann reisir lítilmagnann úr duftinu,lyftir snauðum úr svaðinu og leiðir hann til sætis hjá tignarmönnum, hjá höfðingjum þjóðar sinnar. 
Hann fær óbyrjunni heimili sem glaðri barnamóður. Hallelúja. amen. sálm,113,1-9.

Lúkasarguðspjall.

Friður sé með yður

Nú voru þau að tala um þetta og þá stendur hann sjálfur meðal þeirra og segir við þau: ,,Friður sé með yður!" 

En þau skelfdust og urðu hrædd og hugðust sjá anda. Hann sagði við þau: ,,Hví eryð þið óttaslegin og hvers vegna vakna efasemdir í hjarta ykkar? Lítið á hendur mínar og fætur að  það er ég sjálfur. Þreifið á mér og gætið að. Ekki hefur andi hold og bein eins og þið sjáið að ég hef." Þegar hann hafði þetta mælt sýndi hann þeim hendur sínar og fætur. Enn gátu þau ekki trúað fyrir fögnuði og undrun. þá sagði hann við þau: ,,Hafið þið hér nokkuð til matar? þau fengu honum stykki af steiktum fiski og hann tók það og neytti þess frammi fyrir þeim. Og hann sagði við þau: ,,Meðan ég var enn meðal ykkar sagði ég ykkur: Allt sem ritað er um mig í lögmáli Móse, spámönnunum og sálmunum á að rætast." Síðan lauk hann upp huga þeirra að þau skildu ritningarnar. amen.Lúk,24,36-45.

Og hann sagði við þau: ,,Svo er skrifað að Kristur eigi að líða og rísa upp frá dauðum á þriðja degi og að prédika skuli í nafni hans öllum þjóðum að taka sinnaskiptum og þiggja fyrirgefningu synda og hefja í Jerúsalem. Þið eru vottar þessa. Ég sendi ykkur andann sem faðir minn hét ykkur en verið kyrr í borginni uns þig íklæðist krafti frá hæðum. amen. Lúk,24,46-49.

Með miklum fögnuði

Síðan fór hann með þau út í nánd við Betaníu, hóf upp hendur sínar og blessaði þau. En það varð meðan hann var að bless þau, að hann skildist frá þeim og var upp numinn til himins. En þau féllu fram og tilbáðu hann og sneru aftur til Jerúsalem með miklum fögnuði. Og þau voru stöðugt í helgidóminum og lofuðu Guð. amen. Lúk,24,50-53.

Lúkasarguðspjall.

Hann er upp risinn

en í afturelding fyrsta dag vikunnar komu þær til grafarinnar með ilmsmyrslin sem þær höfðu búið. Þær sáu þá að steininum hafði verið velt frá gröfinni og þegar þær stigu inn fundu þær ekki líkama Drottins Jesú. Þær skildu ekkert í þessu en þá brá svo við að hjá þeim stóðu tveir menn í leiftrandi klæðum. Þær urðu mjög hræddar og hneigðu andlit til jarðar. En þeir sögðu við þær. ,, Hví leitið þér hins lifanda meðal dauðra? Hann er ekki hér, hann er upp risinn. Minnist þess hvernig hann talaði við yður meðan hann var enn í Galíleu. Hann sagði að Mannssonurinn skyldi framseldur verða í hendur syndugra manna og krosssfestur en rísa upp á þriðja degi." Og þær minntust orða hans, sneru frá gjöfinni og kunngjörðu allt þetta þeim ellefu og öllum hinum. Þessar konur voru þær María Magdalena, Jóhanna og María móðir Jakobs og hinar sem voru með þeim. Þær sögðu postulunum frá þessu. En þeir töldu orð þeirra markleysu eina og trúðu þeim ekki. Pétur stóð þó upp og hljóp til grafarinnar, skyggndist inn og sá þar líkklæðin ein. Fór hann heim síðan og undraðist það sem við hafði borið. amen. Lúk,24,1-12.

Lúkasarguðspjall.

Þá kallaði Jesús hárri röddu: ,,Faðir, í þínar hendur fel ég anda minn!" Og er hann hafði þetta mælt gaf hann upp andann. amen.Lúk,23,46.

 

Lúkasarguðspjall.

Krossfestur

Þegar þeir leiddur Jesú út tóku þeir Símon nokkurn frá Kýrene, er kom utan úr sveit, og lögðu krossinn á hann að hann bæri hann eftir Jesú. en Jesú fylgdi mikiill fjöldi fólks og kvenna er hörmuðu hann og grétu. Jesús sneri sér að þeim og mælti: Jerúsalemsdætur, grátið ekki yfir mér en grátið yfir sjálfum ykkur og börnum ykkar. Því þeir dagar koma er menn munu segja: Sælar eru óbyrjur og þau móðurlíf er aldrei fæddu og þau brjóst sem engan nærðu. Þá munu menn segja við fjööin Hrynjið yfir okkur! og við hálsana: Hyljið okkur! því að sé þetta geri við hlð græna tré, hvað mun þá verða um hið visna?" Með Jesú voru og færðir til lífláts aðrir tveir sem voru illvirkjar. Og er þeir komu til þess staðar sem heitir Hauskúpa krossfestu þeir hann þar og illvirkjana, annan til hægri handar, hinn til vinstri. Þá sagði Jesús: ,,Faðir, fyrirgef þeim því að þeir vita ekki heir gera. amen. Lúk,23,26-34.

Lúkasarguðspjall.

Kenndu okkur að biðja

Svo bar við, er Jesús var á stað einum að biððjast fyrir, að einn lærisveina hans sagði við hann þá er hann lauk bæn sinni: ,,Drottinn, kenndu okkur að biðja eins og Jóhannes kenndi lærisveinum sínum." En hann sagði við þá: ,,Þegar þér biðjist fyrir,þá segið: 

Faðir, helgist þitt nafn, til komi þitt ríki, gef oss hvern dag vort daglegt brauð. Fyrirgef oss vorar syndir enda fyrirgefum vér öllum vorum skuldunautum. Og eigi leið þú oss í freistni." amen. Lúk,11,1-4.

 

Jóhannesarguðspjall.

Hið sanna ljós, sem upplýsir hvern mann, kom nú í heiminn. Hann var í heiminum og heimurinn var orðinn til fyrir hann en heimurinn þekkti hann ekki. Hann kom til eignar sinnar en hans eigið fólk tók ekki við honum. En öllum þeim sem tóku við honumgaf hann rétt til aðverða Guðs börn, þeim sem trúa á nafn hans. Þau urðu ekki til á náttúrulegan hátt mé af vilja manns heldur eru þau af Guði fædd. Og Orðið varð hold, hann bjó með oss, fullur náðar og sannleika og vér sáum dýrð hans, dýrð sem sonurinn eini á frá föðurnum. amen. jóh,1,9-14.

Jóhannesarguðspjall.

Maður kom fram, sendur af Guði. Hann hét Jóhannes. Hann kom til vitnisburðar, að vitna um ljósið og vekja alla til trúar á það. Ekki var hann ljósið, hann kom til að vitna um ljósið. amen. Jóh,1,6-8.

Jóhannesarguðspjall.

Orðið varð hold 

Í upphafi var Orðið  og Orðið var hjá Guði og Orðið var Guð. Hann var í upphafi hjá Guði. Allt varð til fyrir hann, án hans varð ekki neitt sem til er. Í honum var líf og lífið var ljós mannanna. Ljósið skín í myrkrinu og myrkrið tók ekki á móti því. amen. Jóh,1,1-5.

Lúkasarguðspjall.

Trú þú aðeins.

En er Jesús kom aftur fagnaði mannfjöldinn honum því að allir væntu hans. Þávkom þar maður, Jaírus að nafni, forstöðumaður samkundunnar. Hann féll til fóta Jesú og bað hann koma heim til sín því að hann átti einkadóttur, um tólf ára að aldri, og hún lá fyrir dauðanum. Þegar Jesús var á leiðinni þrengdi mannfjöldinn að honum. Þar var kona sem hafði haft blóðlát í tólf ár. Hún hafði leitað lækna og varið til aleigu sinni en enginn getað læknað hana. Hún kom að baki Jesú og snart fald klæða hans og jafnskjótt stövaðist blóðlát hennar. Jesús sagði: ,,Hver var það sem snart mig? En er allir synjuðu fyrir það sagði Petur. ,,Meistari, mannfjöldinn treðst að þér og þrýstir á." En Jesús sagði: ,,Einhver snart mig því að ég fann að kraftur fór út frá mér." En er konan sá að hún fékk eigi dulist kom hún skjálfandi, féll til fóta Jesú og skýrði frá því í áheyrn alls fólksins hvers vegna hún snart hann og hvernig hún hafði jafnskjótt læknast. Jesú sagði þá við hana: ,,Dóttir, trú þín hefur bjargað þér. Far þú í friði." Meðan Jesús var að segja þetta kemur maður heiman frá samkundustjóranum og segir. ,,Dóttir þín er látin, ómaka þú ekki meistarann lengur." En er Jesús heyrði þetta sagði hann við hann; ,,Óttast ekki, trú þú aðeins og mun hún heil verða." þegar hann kom að húsinu leyfði hann engum að fara inn með sér nema Pétri, Jóhannesi og Jakobi og föður stúlkunnar og móður, Og allir grétu og syrgðu hana. Jesúscsagði: ,, Grátið ekki hún er ekki dáin, hún sefur," En þeir hlógu að honum þar eð þeir vissu að hún var dáin. Hann tók þá hönd hennar og kallaði: ,,Stúlka, rís upp! Og andi hennar kom aftur og hún reis þegar upp en hann bauð að gefa henni að eta. Foreldrar hennar urðu frá sér numdir en Jesús bauð þeim að segja engun frá þessum atburði. amen.Lúk,8,40-56.

Lúkasarguðspjall.

En ég segi yður er á mig hlýðið: Elskið óvini yðar, gerið þeim gott sem hata yður, blessið þá sem bölva yður og biðjið fyrir þeim er misþyrma yður. amen Lúk,6,27-28.