Markúsarguðspjall.

Jesús mettar

Postularnir komur nú aftur til Jesú og sögðu honum frá öllu því er þeir höfðu gert og kennt. Hann sagði við þá: ,,Komið nú á óbyggðan stað, svo að við séum saman, og hvílist um stund." En fjöldi fólks var stöðugt að koma og fara svo að þeir höfðu ekki einu sinni næði til að matast. Og þeir fóru á bátnum einir saman á óbyggðan stað. Menn sáu þá fara og margir þekktu þá og nú streymdi fólk þangað gangandi úr öllum borgunum og varð á undan þeim. Þegar Jesús steig á land sá hann þar margt manna og hann kenndi í brjósti um þá því að þeir voru sem sauðir er engan hirði hafa. Og hann kenndi þeim margt. Þá er mjög var áliðið dags komu lærisveinarnir að máli við Jesú og sögðu: ,,Hér er engin mannabyggð og langt á daginn liðið. Lát fólkið fara svo að það geri náð til býla og þorpa hér í kring og keypt sér eitthvað til matar." En Jesús svaraði þeim: ,,Gefið því sjálfir að eta." Þeir svara honum: ,,Eigum við að fara og kaupa brauð fyrir tvö hundruð denara og gefa því að eta?" Jesús spyr þá: ,,Hve mörg brauð hafið þið? Farið og gætið að." Þeir hugðu að og svöruðu: ,, Fimm brauð og tvo fiska." Þá bauð hann þeim að láta alla setjast í grængresið og skipta sér í hópa. Fólkið settist niður í flokkum, hundrað í sumum en fimmtíu í öðrum. Og Jesús tók brauðin fimm og fiskana tvo, leit upp til himins, þakkaði Guði, braut brauðin og gaf lærisveinunum til að bera fram fyrir mannfjöldann. Fiskunum tveim skipti hann og meðal allra. Og allir neyttu og urðu mettir. Þeir tóku saman brauðbitana er fylltu tólf körfur, svo og fiskleifarnar. En þeir sem brauðanna neyttu voru fimmþúsund karlmenn. Mark.6:30-44.

Bæn dagsins.

Varpið allri áhyggju yðar á hann, því að hann ber umhyggju fyrir yður. 1.Pét.5:7.

Drottinn er nálægur öllum, sem ákalla, hann, öllum,sem ákalla hann í einlægni. Sálm.145:18.

Jesús sagði: ,,Himinn og jörð munu líða undir lok, en orð mín munu aldrei undir lok líða." Mark.13:31.

Markúsarguðspjall.

Heródes uggandi

Heródes konungur ftéttir þetta enda var nafn Jesú orðið víðfrægt. Sögðu sumir: ,,Jóhannes skírari er risinn upp frá dauðum, þess vegna gerir hann þessi kraftaverk." Aðrir sögðu: ,,Hann er Elía," enn aðrir: ,,Hann er spámaður eins og spámennirnir fornu." Þegar Heródes heyrði þetta sagði hann: ,,Jóhannes, sem ég lét hálshöggva, hann er upp risinn.2 En Heródes hefði sent menn að taka Jóhannes höndum, fjötra hann og varpa í fangelsi vegna Heródísar, konu Filippusar, bróður síns. Hann hafði gengið að eiga hana en Jóhannes hafði sagt við Heródes: ,,Þú mátt ekki eiga konu bróður þíns." Þess vegna lagði Heródes fæð á Jóhannes og vildi deyða hann en gat ekki því að Heródes hafði beyg af honum og verndaði hann þar eð hann vissi að hann var maður réttlátur og heilagur. Hann komst í mikinn vanda þegar hann hlýddi á mál hans en þó var honum ljúft að hlusta á hann. En nú kom hentugur dagur. Á afmæli sínu gerði Heródes veislu gæðingum sínum, hershöfðingjum og fyrirmönnum Galíleu. Dóttir Heródísar gekk þar inn og sté dans. Hún hreif Heródes og gesti hans og konungur sagði við stúlkuna: ,,Bið mig hvers þú vilt og mun ég veita þér." Og Heródes sór henni: ,,Hvað sem þú biður um það mun ég veita þér, allt að helmingi ríkis míns." Hún gekk þá út og spurði móður sína: ,,Um hvað á ég að biðja?" Hún svaraði: ,,Höfuð Jóhannesar skírara." Jafnskjótt skundaði hún til konungs og bað hann: ,, Gef mér þegar á fati höfuð Jóhannesar skírara." Konungur varð hryggur við en vegna eiðsins og gæska sinna vildi hann ekki synja henni þessa heldur sendi þegar böðul og bauð að færa sér höfuð Jóhannesar. Hann fór og hjó af höfuð Jóhannesar í fangelsinu, kom með höfuð hans á fati og færði stúlkunni en stúlkan móður sinni. þegar lærisveinar hans fréttu þetta komu þeir, tóku lík Jóhannesar og lögðu í gröf. Mark.6:14-29.  

Bæn dagsins

Flý þú æskunnar girndir, en stunda réttlæti, trú, kærleika og frið við alla þá, sem ákalla Drottin af hreinu hjarta. 2.Tím.2.22.

Síðasta daginn, hátíðardaginn mikla, stóð Jesús þar og kallaði: ,,Ef nokkurn þyrstir, þá komi hann til mín og drekki." Jóh.7:37.

Lát ekki hið vonda yfirbuga þig, heldur sigra þú illt með góðu. Róm.12:21.

Markúsarguðspjall.

Í Nasaret

Þaðan fór Jesús og kom í ættborg sína og lærisveinar hans fylgdu honum. Þegar hvíldardagur var kominn tók hann að kenna í samkundunni. Fjöldinn sem á hlýddi undraðist stórum. Menn sögðu: ,,Hvaðan kemur honum þetta? Hver er sú speki sem honum er gefin og hvernig getur hann gert slík kraftaverk? Er þetta ekki smiðurinn, sonur Maríu, bróðir þeirra Jakobs, Jóse, Júdasar og Símonar? Og eru ekki systurhans hér hjá okkur?" Og þeir hneyksluðust á honum. Þá sagði Jesús: ,,Hvergi er spámaður minna metinn en í landi sínu, með frændfólki sínu og heimamönnum." Og hann gat ekki gert þar neitt kraftaverk nema hann lagði hendur yfir nokkra sjúka og læknaði þá. Og hann undraðist vantrú þeirra. Mark.6:2-6.

Postular sendir.

Jesús fór nú um þorpin þar í kring og kenndi. Og hann kallaði þá tólf til sín, að senda þá út, tvo og tvo, og gaf þeim vald yfir óhreinum öndum. Hann bauð þeim að taka ekkert til ferðarinnar annað en staf, ekki brauð, mal né peninga í belti. Þeir skyldu hafa skó á fótum en ekki tvo kyrtla. Og hann sagði við þá: ,,Hvar sem þið fáið inni, þar sé aðsetur ykkar uns þið leggið upp að nýju. En hvar sem ekki er tekið við ykkur né á ykkur hlýtt, þaðan skuluð þið fara og hrista dustið af fótum ykkar þeim til viðvörunar." Þeir lögðu af stað og prédikuðu að menn skyldu taka sinnaskiptum, ráku út marga illa anda og smurðu marga sjúka með olíu og læknuðu þá.Mark.6:7-13.

Bæn dagsins.

Þakkið alla hluti, því að það er vilji Guðs með yður í Kristi Jesú. 1.þess.5:18.

Kristur Jesús afmáði dauðann, en leiddi í ljós líf og óforgengileika með fagnaðarerindinu. 2. Tím. 1:10.

Fyrir því hefir og Guð hátt upp hafið hann og gefið honum nafnið, sem hverju nafni er æðra, til þess að fyrir nafni Jesú skuli hvert kné beygja sig á himni, jörðu og undir jörðu og sérhver tunga játa Guði föður til dýrðar: Jesús Kristur er Drottinn. Fil. 2:9-11.

Sæli eru hjartahreinir, því að þeir munu Guð sjá Matt. 5:8.

Markúsarguðspjall.

Trú þú aðeins

Þegar Jesús kom aftur yfir um á bátnum safnaðist að honum mikill mannfjöldi þar sem hann var við vatnið. Þar kom og einn af samsamkundustjórunum, Jaírus að nafni, og er hann sá Jesú féll hann til fóta honum, bað hann ákaft og sagði: ,,Dóttir mín litla er að dauða komin. Kom og legg hendur yfir hana að hún læknist og lifi." Jesús fór með honum. Og mikill mannfjöldi fylgdi honum og var þröng um hann. Þar var kona sem hafði haft blóðlát í tólf ár. Hún hafði orðið margt að þola hjá mörgum læknum, kostað til aleigu sinni en engan bata fengið, öllu heldur versnað. Hún heyrði um Jesú og kom hún í mannþrönginni að baki honum og snart klæði hans. Hún hugsaði: ,,Ef ég fæ aðeins snert klæði hans mun ég heill verða." Jafnskjótt þvarr blóðlát hennar og hún fann það á sér að hún var heil af meini sínu. Jesús fann þegar á sjálfum sér  að kraftur hafði farið út frá honum og hann sneri sér við í mannþrönginni og sagði: ,,Hver snart klæði mín?" Lærisveinar hans sögðu við hann: ,,Þú sérð að mannfjöldinn þrengir að þér og spyrð þó: Hver snart mig?" Jesús litaðist um til að sjá hver þetta hefði gert en konan, sem vissi hvað fram við sig hafði farið, kom hrædd og skjálfandi, féll til fóta honum og sagði honum allan sannleikann. Jesús sagði við hana:,,Dóttir trú þín hefur bjargað þér. Far þú í friði og ver heil meina þinna." Meðan hann var að segja þetta koma menn heiman frá samkundustjóranum og segja: ,,Dóttir þín er látin, hví ómakar þú meistarann lengur?" Jesús heyrði hvað þeir sögðu en gaf ekki um heldur sagði við samkundustjórann: ,,Óttast ekki, trú þú aðeins." Og nú leyfði hann engum að fylgja sér nema Pétri og þeim bræðrum Jakobi og Jóhannesi. Þeir koma að húsi samkundustjórans. Þar sér hann að allt er í uppnámi, grátur mikill og kleinan. Jesús gengur inn og segir: ,, Hví hafið þið svo hátt og grátið? Barnið er ekki dáið það sefur." En menn hlógu að honum. þá lét Jesús alla fara út og tók með sér föður barnsins og móður og þá sem með honum voru og gekk þar inn sem barnið var. Og hann tók hönd barnsins og sagði: ,,Talíþa kúm!" Það þýðir: ,,Stúlka litla, ég segi, rís upp!" Jafnskjótt reis stúlkan upp og fór að ganga um en hún var tólf ára. Og menn urðu frá sér numdir af undrum. En Jesús lagði ríkt á við þá að láta engan vita þetta og bauð að gefa henni að eta.Mark.5:21-43.

 

Bæn dagsnis

Laun syndarinnar er dauði, en náðargjöf Guðs er eilíft líf í Kristi Jesú, Drottni vorum. Róm.6:23.

Jesús sagði: ,,Ég er ljós heimsins. Sá, sem fylgir mér mun ekki ganga í myrkri, heldur hafa ljós lífsins." Jóh.8:12.

Markúsarguðspjall.

Í byggð Gerasena

Þeir komu nú yfir um vatnið í byggð Gerasena. Og um leið og Jesús sté úr bátnum kom maður á móti honum frá gröfunum, haldinn óhreinum anda. Hann hafðist við í gröfunum og enginn gat lengur bundið hann, ekki einu sinni með hlekkjum. Oft hafði hann verið fjötraður á fótum og höndum en hann braut jafnóðum af sér hlekkina og sleit fjötrana og gat enginn ráðið við hann. Allar nætur og daga var hann í gröfunum eða á fjöllum, æpti og lamdi sig grjóti. Þegar hann sá Jesú álengdar hljóp hann og féll fram fyrir honum og æpti hárri röddu: ,,Hvað vilt þú mér, Jesús, sonur Guðs Hins hæsta? Ég bið þið í Guðs nafni, kvel þú mig eigi!" því að Jesús hafði sagt við hann: ,,þú óhreini andi, far út af manninum." Jesús spurði hann þá: ,,Hvað heitir þú?" Hinn svaraði: ,,Hersing heiti ég, við erum margir." Og hann bað Jesú ákaft að senda þá ekki brott úr héraðinu. En þar í fjallinu var mikil svínahjörð á beit. Og þeir báðu hann: ,,Send okkur í svínin, lát okkur fara í þau!" Hann leyfði þeim það og fóru þá óhreinu andarnir úr manninum og í svínin og gjörðin, nær tveim þúsundum, ruddist fram af bröttum árbakkanum í vatnið og drukknaði þar. En hirðarnit flýðu og sögðu tíðindin í borginni og sveitinni. Menn fóru þá að sjá hvað gerst hafði, komu til Jesú og sáu óða manninn, sem hersingin hafði verið í, sitja þar klæddan og heilvita. Og þeir urðu hræddir. En sjónarvottar sögðu þeim hvað fram hafði farið við óða manninn og frá svínunum. Og þeir tóku að biðja Jesú að fara úr héruðum þeirra. Þá er Jesús sté í Bátinn bað sá er læknaður hafði verið að fá að vera með honum. En Jesús leyfði honum það eigi, heldur sagði: ,,Far heim til þín og þinna og seg þeim hve mikið Drottinn hefur gert fyrir þig og verið þér miskunnsamur." Hann fór og tók að kunngjöra í Dekapólis hve mikið Jesús hafði gert fyrir hann og undruðust það allir. Mark.5:2-20.

Bæn dagsins

Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert bresta. Sálm.23:1

Sæll er sá, er afbotn eru fyrirgefin, synd hans hulin. Sálm.32:1

Ef vér segjum: ,,Vér höfum samfélag við hann," og göngum þó í myrkrinu, þá ljúgum vér og iðkum ekki sannleikann. 1.Jóh.1:6.

Markúsarguðspjall.

Líkt mustarðskorni

Og Jesús sagði: ,,Við hvað eigum við að líkja Guðs ríki? Með hvaða dæmi eigum við að lýsa því? Líkt er það mustarðskorni.Þegar því er sáð í mold er það smærra hverju sáðkorni á jörðu. En eftir að því er sáð tekur það að spretta, það verður öllum jurtum meira og fær svo stórar greinar að fuglar himins geta hreiðrað sig í skugga þess." Í mörgum slíkum dæmisögum flutti Jesús þeim orðið svo sem þeir gátu numið og án dæmisagna talaði hann ekki til þeirra en fyrir lærisveinum sínum skýrði hann allt þegar þeir voru einir. Mark.4:30-34.

 

Í stormi

Að kvöldi sama dags sagði Jesús við þá: ,,Förum yfir um vatnið!" Þeir skildu þá við mannfjöldann, fóru í bátinn þar sem Jesús var og sigldu burt. Aðrir bátar fylgdu þeim eftir. Þá brast á stormhrina mikil og féllu öldurnar inn í bátinn svo við lá að hann fyllti. Jesús var í skutnum og svaf á kodda. Þeir vöktu hann og sögðu við hann: ,, Meistari, hirðir þú ekki um að við förumst?" Hann vaknaði, hastaði á vindinn og sagði við vatnið: ,,Þegi þú, haf hljótt um þig!" Þá lægði vindinn og gerði stillilogn. Og hann sagði við þá: ,,Hví eruð þið hræddir, hafið þið enn enga trú?" En þeir urðu miklum ótta lostnir og sögðu hver við annan:  ,,Hver er þessi? Jafnvel vindur og vatn hlýða  honum." Mark.4:35-41.

Bæn dagsins.

Ég geymi orð þín í hjarta mínu, til þess að ég skuli eigi syndga gegn þér. Sálm.119:11.

Trúin er fullvissa um það, sem menn vona, sannfæring um þá hluti, sem eigi er auðið að sjá. Heb.11:1.

Guð auðsýnir kærleika sinn til vor, þar sem Kristur er fyrir oss dáinn, meðan vér enn vorum í syndum vorum. Róm.5:8.

Markúsarguðspjall.

Ljós á ljósastiku

Og Jesús sagði við þá: ,,ekki bera menn inn ljós og setja það undir mæliker eða bekk. Er það ekki sett á ljósastiku? Því að ekkert er hulið að það verði eigi gert opinbert né leynt að það komi ekki í ljós. Ef einhver hefur eyru að heyra, hann heyri!" Enn sagði hann við þá: ,,Gætið að hvað þið heyrið. Með þeim mæli, sem þið mælið, mun ykkur mælt verða og við ykkur bætt. Því að þeim sem hefur mun gefið verða og frá þeim sem eigi hefur mun tekið verða jafnvel það sem hann hefur." Mark.4:21-25.

 

Sæðið grær og vex

Þá sagði Jesús: ,,Svo er Guðs ríki sem maður sái sæði í jörð. Hann sefur síðan og vakir, nætur og daga, en sæðið grær og vex, hann veit ekki með hverjum hætti. Sjálfkrafa ber jörðin ávöxt, fyrst stráið, þá axið og síðan fullvaxið hveiti í axinu. En þá er ávöxturinn er fullþroska lætur hann þegar bera út sigðina því að uppskeran er komin." Mark.4:26-29.

Bæn dagsins.

Styrkist nú í Dottni og í krafti máttar hans Ef es.6:10.

Með hverju getur ungur maður haldið vegi sínum hreinum? Með því að gefa gaum að orði þínu.S´´alm.119:9.

Drottinn er í nánd. Fil.4:5.

Markúsarguðspjall.

Merking dæmisögunnar

Og Jesús sagir við lærisveinana: ,,Þið skiljið eigi þessa dæmisögu. Hvernig fáið þið þá skilið nokkra dæmisögu? Sáðmaðurinn sáir orðinu.Það hjá götunni, þar sem orðinu er sáð, merkir þá sem heyra en Satan kemur jafnskjótt og tekur burt orðið sem í þá var sáð. Eins það sem sáð var í grýtta jörð, það merkir þá sem taka orðinu með fögnuði um leið og þeir heyra það en hafa enga rótfestu. Þeir eru hvikulir og þegar þrenging verður eða ofsókn vegna orðsins bregðast þeir þegar. Öðru var sáð meðal þyrna. Það merkir þá sem heyra orðið en áhyggjur heimsins, til auðæfanna og aðrar girndir koma til og kefja orðið svo það ber engan ávöxt. Hitt, sem sáð var í góða jörð, merkir þá sem heyra orðið, taka við því og bera þrítugfaldan, sextugfaldan og hundraðfaldan ávöxt." Mark.4:13-20

Bæn dagsins.

Látið orð Krists búa ríkulega hjá yður með allri speki. Fræðið og áminnið hver annan með sálmum, lofsöngum og andlegum ljóðum, og syngið Guði sætlega lof í hjörtum yðar. Kól.3:16

Sæll er sá maður, sem stenzt freistingu, því að þegar hann hefir reynzt hæfur, mun hann öðlast kórónu lífsins, sem Guð hefir heitið þeim, er elska hann. Jak.1:12.

Markúsarguðspjall.

Leyndardómur Guðs ríkis

Þegar Jesús var orðinn einn spurðu þeir tólf og hinir lærisveinarnir, sem með honum voru, um dæmisögurnar. Hann svaraði þeim: ,,Ykkar er gefinn leyndardómur Guðs ríkis.Aðrir sem fyrir utan eru, fá allt í dæmisögum, að sjáandi sjái þeir og skynji ekki, heyrandi heyri þeir og skilji ekki, svo þeir snúi sér eigi og verði fyrirgefið." Mark.4.10-12. 

Bæn dagsins.

Jesús sagði: ,,Þér eruð vinir mínir, ef þér gjörið það, sem ég býð yður." Jóh.15:14.

Guð er oss hæli og styrkur, örugg hjálp í nauðum. Fyrir því hræðumst vér eigi, þótt jörðin haggist og fjöllin bifist og steypist í skaut sjávarins. Sálm 46:2-3.

Í þinni hendi eru stundir mínar, frelsa mig af hendi óvina minna og ofsækjenda. Sálm.31:16.

Markúsarguðspjall.

Sæði sáð

Aftur tók Jesús að kenna við vatnið. Svo mikill mannfjöldi safnaðist að honum að hann varð að stíga í bát og sitja það, úti á vatninu. En allt fólkið var á landi við vatnið. Hann kenndi því margt í dæmisögum og sagði við það: ,,Hlýðið á! sáðmaður gekk út að sá og þá er hann sáði féll sumt hjá götunni og fuglar komu og átu það upp. Sumt féll í grýtta jörð þar sem var lítill jarðvegur og það rann skjótt upp því það hafði ekki djúpa jörð. En er sól hækkaði visnaði það og sökum þess að það hafði ekki rótfestu skrælnaði það. Og sumt féll meðal þyrna og þyrnarnir uxu og kæfðu það og það bar ekki ávöxt. En sumt féll í góða jörð, kom upp, óx og bar ávöxt, það gaf þrítugfaldan, sextugfaldan og hundraðfaldan ávöxt." Og hann sagði: ,,Hver sem eyru hefur að heyra, hann heyri!" Mark.4:1-9.

Bæn dagsins.

Sérhver,sem trúir á Krist,mun ekki verða til skammar. Róm.9:33.

Ég og ættmenn mínir munum þjóna Drottni. Jós.24:15.

Guði er enginn hlutur um megn. Lúk.1:37.