Bæn.

Hafði það ekki verið Drottinn sem var með oss, - skal Ísrael segja - hafði það ekki verið Drottinn sem var með oss, þegar menn risu í móti oss, þá hefðu þeir gleypt oss lifandi, þegar reiði þeirra bálaðist upp í móti oss. Þá hefðu vötnin streymt yfir oss, elfur gengið yfir oss, þá hefðu gengið yfir oss hin beljandi vötn. Lofaður sé Drottinn, er ekki gaf oss tönnum þeirra að bráð. Sál vor slapp burt eins og fugl úr snöru fuglarans. Brast snaran, burt sluppum vér. Hjálp vor er í nafni Drottins, skapara himins og jarðar. Sálm.124:1-8.

Ég bið að ég sé í samræmi við Guð og menn. Ég bið að þetta samræmi birtist í styrk og velgengni.

Bæn.

Til þín hef ég augu mín, þú sem situr á himnum. Eins og augu þjónanna mæna á hönd húsbónda síns, eins og augu ambáttarinnar mæna á hönd húsmóður sinnar, svo mæna augu vor á Drottin, Guð vorn, uns hann líknar oss.  Líkna oss, Drottinn, líkna oss, því að vér höfum fengið meira en nóg af spotti. Sál vor hefir fengið meira en nóg af háði hrokafullra, af spotti dramblátra. Sálm.123:1-4.

Ég bið að ég fylgi Guði í eilífri viðleitni hans til hjálpar bágstöddum. Ég bið að ég rétti Guði hjálparhönd.

Bæn.

Ég varð glaður, er menn sögðu við mig: ,,Göngum í hús Drottins.'' Fætur vorir standa í hliðum þínum, Jerúsalem. Jerúsalem, þú hin endurreista, borgin þar sem öll þjóðin safnast saman, þangað sem kynkvislirnar fara, kynkvislir Drottins - það er regla fyrir Ísrael - til þess að lofa nafn Drottins, því að það standa dómarastólar, stólar fyrir Davíðs ætt. Biðjið Jerúsalem friðar, hljóti heill þeir, er elska þig. Friður sé kringum múra þína, heill í höllum þínum. Sakir bræðra minna og vina óska ég þér friðar. Sakir húss Drottins, Guðs vors, vil ég leita þér hamingju. Sálm.122:1-9.

Ég bið að ég hafi vitneskju um nærveru Guðs. Ég bið að Guð gefi mér innsæi.

Bæn.

Ég hef augu mín til fjallanna: Hvaðan kemur mér hjálp? Hjálp mín kemur frá Drottni, skapara himins og jarðar. Hann mun eigi láta fót þinn skriðna vörður þinn blundar ekki. Nei, hann blundar ekki og sefur ekki, hann, vörður Ísraels. Drottinn er vörður þinn, Drottinn skýlir þér, hann er þér til hægri handar. Um daga mun sólarhitinn eigi vinna þér mein, né heldur tunglið um nætur. Drottinn mun vernda þig fyrir öllu illu, hann mun vernda sál þína. Drottinn mun varðveita útgöngu þína og inngöngu héðan í frá og að eilífu. Sálm.121:1-8.

Ég bið að andi Guðs stjórni gerðum mínum. Ég bið að megi læra að hvílast og hlusta, ekki síður en vinna.

Bæn.

Ég ákalla Drottin í nauðum mínum, og hann bænheyrir mig. Drotinn, frelsa sál mína frá ljúgandi vörum, frá tælandi tungu. Hversu mun fara fyrir þér nú og síðar, þú tælandi tunga? Örvar harðstjórans eru hvesstar með glóandi viðarkolum. Vei mér, að ég gvel hjá Mesek, bý hjá tjöldum Kedars. Nógu lengi hefir sál mín búið hjá þeim er friðinn hata. Þótt ég tali friðlega, velja þeir ófrið. Sálm.120:1-7.

Ég bið að ég megi nota góðvilja Guðs með þeim hætti að öðrum verði til blessunar. Ég bið að ég taki ávallt við blessun Guðs svo að ég njóti jajnvægis, fegurðar, fagnaðar og haamingju.

Bæn.

Ó að hróp mitt mætti nálgast auglit þitt, Drottinn, veit mér að skynja í samræmi við orð þitt. Ó að grátbeiðni mín mætti koma fyrir auglit þitt, frelsa mig samkvæmt fyrirheiti þínu. Lof um þig skal streyma mér af vörum, því að þú kennir mér lög þín. Tunga mín skal mæra orð þitt, því að öll boðorð þín eru réttlæti. Hönd þín veiti mér lið, því að þín fyrirmæli hefi ég útvalið. Ég þrái hjálpræði þitt, Drottinn, og lögmál þitt er unun mín. Lát sál mína lifa, að hún megi lofa þig og dómar þínir veiti mér lið. Ég villist sem týndur sauður, leita þú þjóns þíns, því að þínum boðum hefi ég eigi gleymt. Sálm.119:169-176.

Ég bið að Guð verði þungamiðja lífs míns fremur en ég sjálfur. Ég bið að vilji minn beygist undir vilja Guðs.

Bæn.

Sjö sinnum á dag lofa ég þig sakir þinna réttlátu ákvæða. Gnótt friðar hafa þeir er elska lögmál þitt, og þeim er við engri hrösun hætt. Ég vænti hjálpræðis þins, Drottinn, og framkvæmi boð þín. Sál mín varðveitir reglur þínar, og þær elska ég mjög. Ég varðveiti fyrirmæli þín og reglur, allir mínir vegir eru þér augljósir. Sálm.119:164-168.

Ég bið að Guð veiti mér styrk og sýni mér hvaða stefnu hann vill að þroski minn taki. Ég bið að þetta komi sem eðlileg afleiðing göngu minnar á hans vegum.

Bæn.

Höfðingjar ofsækja mig að ástæðulausu, en hjarta mitt óttast orð þín. Ég gleðst yfir fyrirheiti þínu eins og sá er fær mikið herfang. Ég hata lygi og hefi andstyggð á henni, en þitt lögmál elska ég. Sálm.119:161-163.

Ég bið að ég sé ávallt í forsjá Guðs og honum auðsveipur. Ég bið að ég verði alltaf reiðudúinn að þjóna honum.

Bæn.

Sjá þú eymd mína og frelsa mig, því að ég hefi eigi gleymt lögmáli þínu. Flyt þú mál mitt og leys mig, lát mig lífi halda samkvæmt fyrirheiti þínu. Hjálpræðið er fjatti óguðlegum, því að þeir leita eigi fyrirmæla þinna. Mikil er miskunn þín, Drottinn, lát mig þífi halda eftir ákvæðum þínum. Margir eru ofsækjendur mínir og fjendur, en frá reglum þínum hefi ég eigi vikið. Ég sé trúrofana og kenni viðbjóðs, þeir varðveita eigi orð þitt. Sjá hversu ég elska fyrirmæli þín, lát mig lífi halda, Drottinn, eftir miskunn þinni. Allt orð þitt samanlagt er trúfesti, og hvert réttlætisákvæði þitt varir að eilífu. Sálm.119:153-160.

Ég bið að ég leggi fram minn skerf til þess að gera heiminn að betri samastað. Ég bið að ég geri það sem ég get til að efla hið góða í daglegulífi.

Bæn.

Hlýð á raust mína eftir miskunn þinni, lát mig lífi halda, Drottinn, eftir ákvæðum þínum. Þeir eru nærri, er ofsækja mig af fláræði, þeir eru langt burtu frá lögmáli þínu. Þú ert nálægur, Drottinn, og öll boð þín eru trúfesti. Fyrir löngu hefi ég vitað um reglur þínar, að þú hefir grundvallað þær um eilífð. Sálm.119:149-152.

Ég bið að ég haldi mig á réttu leiðinni. Ég bið að ég sé á bandi alls hins góða í tilverunni.