Bæn dagsins.

Ef einhver óttast Drottin, mun hann kenna honum veg þann, er hann á að velja. Sálm.25.12.

Bréfið til Hebrea 8.

Æðsti prestur nýs sáttmála

Höfuðinntak þess sem sagt hefur verið er þetta: Við höfum þann æðsta prest er settist til hægri handar við hásæti hátignarinnar á himnum. Hann þjónar sem prestur í helgidóminum, hinni sönnu tjaldbúð sem Drottinn reisti en eigi maður. Sérhver æðsti prestur er skipaður til þess að bera fram bæði gjafir og fórnir. Þess vegna er nauðsynlegt að þessi æðsti prestur hafi líka eitthvað fram að bera. Væri hann nú á jörðu mundi hann alls ekki vera prestur, þar sem prestar eru fyrir sem samkvæmt lögmálinu bera fram gjafirnar. En tjaldbúðin þar sem þeir þjóna er eftirlíking og skuggi hinnar himnesku, eins og Móse fékk bendingu um frá Guði er hann var að koma upp tjaldbúðinni: ,,Gæt þess," segir hann, ,,að þú gerir allt eftir þeirri fyrirmynd sem þér var sýnd á fjallinu." En nú hefur Jesús fengið þeim mun ágætari helgiþjónustu sem hann er meðalgangari betri sáttmála sem byggist á traustari fyrirheitum. Hefði hinn fyrri sáttmáli verið óaðfinnanlegur hefði ekki verið þörf fyrir annan. En nú ávítar Guð þá og segir: 

Sjá, dagar koma, segir Drottinn, þegar ég geri nýjan sáttmála við hús Ísraels og Júda. Hann verður ekki eins og sáttmálinn sem ég gerði við feður þeirra á þeim degi þegar ég tók í hönd þeirra og leiddi þá út úr Egyptalandi því að þeir rufu sáttmála minn og ég hirti eigi um þá, segir Drottinn. Þannig er sáttmálinn sem ég mun gera við Ísraelsmenn þegar þessir dagar eru liðnir, segir Drottinn: Ég mun leggja lög mín í hugskot þeirra og rita þau á hjörtu þeirra. Ég mun vera Guð þeirra og þeir vera fólk mitt. Enginn mun framar kenna landa sínum og bróður að segja: ,,Þekktu Drottin!" Allir munu þekkja mig, bæði smáir og stórir. Því að ég mun taka vægt á misgjörðum þeirra og mun ekki framar minnast synda þeirra.

Þar sem hann nú kallar þetta nýjan sáttmála þá hefur hann lýst hinn fyrri úreltan. En það sem er að úreldast og fyrnast er að því komið að verða að engu. Bréf/Hebrea 8:1-13.

Bæn dagsins.

Hvað segir ritningin: ,,Abraham trúði Guði, og það var reiknað honum til réttlætis." Róm.4:3.

Bréfið til Hebrea 7.

Þetta er enn miklu bersýnilegra á því að upp er kominn annar prestur, líkur Melkísedek. Hann varð ekki prestur eftir lögum og fyrirmælum manna heldur vegna þess að í honum býr líf og kraftur sem þrýtur ekki. Um hann er vitnað: ,,Þú ert prestur að eilífu að hætti Melkísedeks." Hið fyrra boðorð er þar með ógilt af því að það var vanmáttugt og gagnslaust. Lögmálið gerði ekkert fullkomið. En nú höfum við öðlast betri von sem leiðir okkur nær Guði.

Þetta varð ekki án eiðs.Hinir urðu prestar án eiðs en hann með eiði þegar Guð sagði við hann: ,,Drottinn sór og hann mun ekki iðra þess: þú ert prestur að eilífu." Þessi samanburður sýnir að Jesús er orðinn ábyrgðarmaður betri sáttmála. Enn fremur urðu hinir prestarnir margir af því að dauðinn meinaði þeim að vera áfram. En hann er að eilífu og hefur prestdóm þar sem ekki verða mannaskipti. Þess vegna getur hann og til fulls frelsað þá sem hann leiðir fram fyrir Guð þar sem hann ávallt lifir til að biðja fyrir þeim. Slíks æðsta prests höfðum við þörf sem er heilagur, svikalaus, óflekkaður, greindur frá syndurum og orðinn himnunum hærri. Hann þarf ekki daglega, eins og hinir æðstu prestarnir, fyrst að bera fram fórnir fyrir eigin syndir, síðan fyrir syndir lýðsins. Það gerði hann í eitt skipti fyrir öll er hann fórnfærði sjálfum sér. Lögmálið skipar breyska menn æðstu presta en eiðurinn, er kom á eftir lögmálinu, skipar æðsta prest sem er sonur, fullkominn að eilífu. Bréf/Hebrea 7:15-28.

Bæn dagsins.

Jesús sagði: ,,Þjófurinn kemur ekki nema til að stela og sálátra og eyða. Ég er kominn til þess að þeir hafi líf, líf í fullri gnægð." Jóh.10:10.

Bæn dagsins.

Minnist bandingjanna, sem væruð þér sambandingjar þeirra. Minnist þeirra, er illt líða, þar sem þér sjálfir eruð einnig með líkama. Heb.13:3.

.

 

 

 

 

 

 

.

Bréfið til Hebrea 7

Prestur Guðs

Melkísedek þessi var konungur í Salem og prestur Guðs Hins hæsta. Hann gekk á móti Abraham og blessaði hann þegar hann sneri heimleiðis eftir að hafa unnið sigur á konungunum. Og Abraham lét honum í té tíund af öllu. Í fyrsta lagi þýðir nafn Melkísedeks ,,réttlætiskonungur"  en hann heitir enn fremur Saleimkonungur, það er ,,Friðarkonungur" .Þess er ekki getið hver faðir hans, móðir eða forfeður hans voru,hvenær hann fæddist og hvenær hann dó. Hann er líkur syni Guðs, hann heldur áfram að vera prestur um aldur. Virðið nú fyrir ykkur hvílíkur maður það var sem Abraham, sjálfur forfaðirinn, gaf valda tíund af herfanginu. Og víst er um það að þeim Levísonum, er fá prestdóminn, er boðið að taka tíund af lýðnum eftir lögmálinu, það er að segja af bræðrum sínum, enda þótt þeir séu komnir af Abraham. En sá er eigi var af ætt þeirra tók tíund af Abraham og blessaði þann er fyrirheitin hafði. Því verður þó ekki á móti mælt að sá sem er meiri blessar þann sem minni er. Hér taka dauðlegir menn tíund en þar tók sá er um var vitnað að hann lifi áfram. Og svo má að orði kveða að sjálfur Leví, hann sem tíund tekur, hafi greitt tíund þar sem Abraham gerði það því að enn þá var hann í lend forföður síns þegar Melkísedek gekk á móti honum. Fyrirmæli um presta eru grundvölluð í lögmálinu sem lýðurinn fékk. Hefði nú fullkomnun fengist með levíska prestdóminum, hver var þá framar þörf þess að segja að koma skyldi annars konar prestur að hætti Melkísedeka en ekki að hætti Arons? Þegar prestdómurinn breytist verður og breyting á lögmálinu. Sá sem þetta er sagt um var af annarri ætt og af þeirri ætt hefur enginn innt þjónustu af hendi við altarið. Því að alkunnugt er að Drottinn vor er af Júda ætt en Móse hefur ekkert talað um presta af þeirri ættkvísl. Bréf/Hebrea 7:1-14.

Bæn dagsins.

Ef sonurinn frelsar yður munuð þér sannarlega verða frjálsir. Jóh. 8:36.

Bréfið til Hebrea 6.

Jesús opnaði okkur leið

Þegar Guð gaf Abraham fyrirheitið þá ,,sór hann við sjálfan sig" þar sem hann hafði við engan æðri að sverja og sagði: ,Sannlega mun ég ríkulega blessa þig og stórum margfalda kyn þitt." Og Abraham öðlaðist það sem Guð hafði heitið honum er hann hafði beðið þess með stöðuglyndi. Menn sverja eið við þann sem æðri er, eiðurinn er þeim staðfesting og bindur enda á öll andmæli. Með því nú að Guð vildi sýna þeim sem fyrirheitið var ætlað enn skýrar hve ráð sitt væri óraskanlegt, þá ábyrgðist hann heit sitt með eiði. Það er óhugsandi að Guð fari með lygi og því er þetta tvennt sem er óraskanlegt mikil uppörvun fyrir okkur sem höfum leitað athvarfs í þeirri sælu von sem við eigum. Þessi von er eins og akkeri fyrir sálina, traust og öruggt, og nær alla leið inn fyrir fortjaldið þangað sem Jesús gekk inn og opnaði okkur leið þegar hann varð æðsti prestur að eilífu að hætti Melkísedeks. Bréf/Hebrea 6:13-20.

Bæn dagsins.

Ég og ættmenn mínir munum þjóna Drottni. Jós.24:15.