Bréfið til Hebrea 2.

Bróðir manna

því ekki lagði hann undir engla hinn komandi heim sem við tölum um. Einhvers staðar er vitnað:

Hvað er maður að þú minnist hans? Eða mannssonur að þú vitjir hans? Skamma stund gerðir þú hann englunum lægri. Þú hefur krýnt hann vegsemd og heiðri. Og þú hefur skipað hann yfir verk handa þinna. Allt hefur þú lagt undir fætur hans.

Þótt skrifað sé að allt sé undir hann lagt og ekkert undan skilið, þá sjáum við ekki enn að allir hlutir séu undir hann lagðir. En við sjáum að Jesús, sem ,,skamma stund var gerður englunum lægri," er ,, krýndur vegsemd og heiðri" vegna dauðans sem hann þoldi. Fyrir Guðs náð skyldu allir hljóta blessun af dauða hans. Guð hefur skapa allt og allt er til vegna hans. Hann vildi leiða mörg börn til dýrðar. Því varð hann að fullkomna með þjáningum þann Jesú er skyldi leiða þau til hjálpræðis. Því að sá sem helgar og þau sem helguð verða eru öll frá einum komin þess vegna telur hann sér eigi vanvirðu að kalla þau systkin er hann segir: 

Ég mun gera nafn mitt kunnugt systkinum mínum, ég mun syngja þér lof mitt í söfnuðinum.

Og aftur: Ég mun treysta á hann. Og enn fremur: Hér er ég og börnin er Guð gaf mér.

Þar sem nú börnin eru af holdi og blóði þá varð hann sjálfur maður, til þess að hann með dauða sínum gæti að engu gert þann sem gefur mátt dauðans, það er að segja djöfulinn, og frelsað alla þá sem lifðu allan sinn aldur undir ánauðaroki af ótta við dauðann. Því að víst er um það að ekki tekur hann að sér englana en hann tekur að sér niðja Abrahams. Því var það að hann í öllum greinum átti að verða líkur systkinum sínum svo að hann yrði miskunnsamur og trúr æðsti prestur í þjónustu fyrir Guði og gæti friðþægt fyrir syndir lýðsins. Sjálfur hefur hann þjáðst og hans verið freistað. Þess vegna er hann fær um að hjálpa þeim er verða fyrir freistingu. Bréf/Hebrea.2:5-18.

Bæn dagsins.

Í þinni hendi eru stundir mínar, frelsa mig af hendi óvina minna og ofsækjenda. Sálm 31:16

Bæn dagsins.

Hann bar sjálfur syndir vorar á líkama sínum upp á tréð, til þess að vér skyldum deyja frá syndunum og lifa réttlætinu. 1.Pét.2:24.

Bréfið til Hebrea. 2.

Hjálpræði Guðs

Þess vegna ber okkur að gefa því enn betur gaum er við höfum heyrt svo að við berumst eigi afleiðis. Fyrst orðið, sem englar fluttu, hefur reynst stöðugt og þau sem brutu gegn því og hlýddu ekki hlutu réttláta refsingu, hvernig fáum við þá komist undan ef við vanmetum slíkt hjálpræði? Drottinn flutti það fyrst og þau sem heyrðu það staðfestu það fyrir okkur. Guð bar jafnframt vitni með þeim með táknum og undrum og margs konar kraftaverkum og með gjöfum heilags anda sem hann deildi út eftir vilja sínum. Bréf/Hebrea.2:1-4.

Bæn dagsins.

Ég geymi orð þín í hjarta mínu, til þess að ég skuli eigi syndga gegn þér. Sálm 119:11.

Bréfið til hebrea.1

Sonurinn öllum æðri

Hann er orðinn englunum þeim mun meiri sem hann hefur að erfðum tekið ágætara nafn en þeir. Því við hvern af englunum hefur hann nokkru sinni sagt: 

Þú ert sonur minn, í dag hef ég fætt þig?   Eða:      Ég vil vera honum faðir og hann skal vera mér sonur? Og aftur er hann leiðir frumburðinn inn í heimsbyggðina segir hann:  Allir englar Guðs skulu tilbiðja hann.  Og um englana segir hann: Hann sem gerir engla sína að vindum og þjóna sína að eldslogum. En um soninn: Hásæti þitt, Guð, er um aldir alda og sproti réttvísinnar er sproti ríkis þíns. Þú hefur elskað réttlæti og hatað ranglæti. Því hefur Guð, þinn Guð, smurt þig gleðinnar olíu fram yfir þína jafningja.  Og: Þú, Drottinn, hefur í upphafi grundvallað jörðina og himnarnir eru verk handa þinna. Þeir munu farast en þú varir. Allir munu þeir fyrnast sem fat og þú munt þá saman vefja eins og möttul, um þá verður skipt sem klæði. En þú ert hinn sami og þín ár taka aldrei enda. En við hvern af englunum hefur hann nokkru sinni sagt: Set þig mér til hægri handar uns ég  geri óvini þína að fótskör þinni?  Eru þeir ekki allir andar sem þjóna Guði, sendir til að hjálpa þeim sem hjálpræðið eiga að erfa? Bréf/Hebrea.1:4-14.

Bréfið til hebrea.1

Guð hefur talað

Guð talaði fyrrum oftsinnis og með mörgu móti til feðranna fyrir munn spámannanna. En nú í lok þessara daga hefur hann til okkar talað í syni sínum sem hann setti erfingja allra hluta. Fyrir hann hefur hann líka heimana gert. Hann, sem er ljómi dýrðar hans og ímynd veru hans og ber allt með orði máttar síns, hreinsaði okkur að syndum okkar og settist til hægri handar hátigninni á hæðum. Bréf/Hebrea.1:1-3.

Bæn dagsins

Svo mælti Drottinn: Nemið staðar við vegina og litist um og spyrjið um gömlu göturnar, hver sé hamingjuleiðin, og farið hana, svo að þér finnið sálum yðar hvíld. Jer.6:16.

Markúsarguðspjall.

Fagnaðarboð öllu mannkyni

Þegar Jesús var upp risinn árla hinn fyrsta dag vikunnar birtist hann fyrst Maríu Magdalenu en út af henni hafði hann rekið sjö illa anda. Hún fór og kunngjörði þetta þeim er með honum höfðu verið og hörmuðu nú og grétu. Þá er þeir heyrðu að Jesús væri lifandi og hún hefði séð hann trúðu þeir ekki. Eftir þetta birtist Jesús í annarri mynd tveimur þeirra þar sem þeir voru á göngu á leið út í sveit. Þeir sneru við og kunngjörðu hinum en þeir trúðu þeim ekki heldur. Seinna birtist Jesús þeim ellefu þegar þeir sátu til borðs og ávítaði þá fyrir vantrú þeirra og þverúð hjartans, að þeir hefðu ekki trúað þeim er sáu hann upp risinn. Jesús sagði við þá: ,,Farið út um allan heim og prédikið fagnaðarerindið öllu mannkyni. Sá sem trúir og skírist mun hólpinn verða en sá sem trúir ekki mun dæmdur verða. En þessi tákn munu fylgja þeim er trúa: Í mínu nafni munu þeir reka út illa anda, tala nýjum tungum, taka upp höggorma og þó að þeir drekki eitthvað banvænt mun þeim ekki verða meint af. Yfir sjúka munu þeir leggja hendur og þeir verða heilir." Þegar nú Drottinn Jesús hafði talað við þá var hann upp numinn til himins og settist til hægri handar Guði. Þeir fóru og prédikuðu hvarvetna og Drottinn var í verki með þeim og staðfesti boðun þeirra með táknum sem henni fylgdu. amen. Mark.16:9-20.

Markúsarguðspjall.

Hann er upp risinn

Þá er hvíldardagurinn var liðinn keyptu þær María Magdalena,María móðir Jakobs og Salóme ilmsmyrsl til að fara og smyrja hann. Og mjög árla hinn fyrsta dag vikunnar, um sólarupprás, koma þær að gröfinni. Þær sögðu sín á milli: ,,Hver mun velta fyrir okkur steininum frá grafarmunnanum?" En þegar þær líta upp sjá þær að steininum hafði verið velt frá en hann var mjög stór. Þær stíga inn í gröfina og sjá ungan mann sitja hægra megin, klæddan hvítri skikkju, og þær skelfdust. En hann sagði við þær: ,,Skelfist eigi þér leitið að Jesú frá Nasaret, hinum krossfesta. Hann er upp risinn, hann er ekki hér. Sjáið þarna staðinn þar sem þeir lögðu hann. En farið og segið lærisveinum hans og Pétri: Hann fer á undan yður til Galíleu. Þar mun þér sjá hann eins og hann sagði yður." Þær fóru út og flýðu frá gröfinni því ótti og ofboð var yfir þær komið. Þær sögðu engum frá neinu því þær voru hræddar. Mark.16:18.

Bæn dagsins.

Guði er enginn hlutur um megn. Lúk. 1:37.

Bæn dagsins.

Sá, sem trúi á soninn, hefir eilíft líf, en sá, sem óhlýðnast syninum, mun ekki sjá lífið, heldur varir reiði Guðs yfir honum. Jóh. 3:36.

Markúsarguðspjall.

Lagður í gröf

Nú var komið kvöld. Þá var aðfangadagur, það er dagurinn fyrir hvíldardag. Þá kom Jósef frá Arímaþeu, göfugur ráðsherra, er sjálfur vænti Guðs ríkis. Hann áræddi að fara  inn til  Pílatusar og biðja um líkama Jesú. Pílatus furðaði á að hann skyldi þegar vera andaður. Hann kallaði til sín hundraðshöfðingjann og spurði hvort hann væri þegar látinn. Og er hann varð þess vís hjá hundraðshöfðingjanum gaf hann Jósef líkið. En hann keypti línklæði, tók hann ofan, sveipaði hann línklæðinu og lagði í gjöf, höggna í klett, og velti steini fyrir grafarmunnann. María Magdalena og María móðir Jóse sáu hvar hann var lagður. Mark.15:42-47.

Markúsarguðspjall.

Myrkur um allt land

Á hádegi varð myrkur um allt land til nóns. Og á nóni kallaði Jesús hárri röddu: ,,Elóí, Elóí, lama sabaktaní!" Það þýðir: Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig? 

Nokkrir þeirra er hjá stóðu heyrðu þetta og sögðu: ,, Heyrið, hann kallar á Elía!" Hljóp þá einn til, fyllti njarðarvött ediki, stakk á reyrstaf og gaf honum að drekka. Hann mælti: ,,Látum sjá hvort Elía kemur að taka hann ofan." En Jesús kallaði hárri röddu og gaf upp andann. Og fortjald musterisins rifnaði í tvennt, ofan frá og allt niður úr. Þegar hundraðshöfðinginn, sem stóð gegnt honum, sá hann gefa upp andann á þennan hátt sagði hann: ,, Sannarlega var þessi maður sonur Guðs."

Þar voru konur álengdar og horfðu á, meðal þeirra María Magdalena, María, móðir þeirra Jakobs yngra og Jósef, og Salóme. Þær höfðu fylgt honum og þjónað er hann var í Galíleu. Þar voru margar aðrar konur sem höfðu farið með honum upp til Jerúsalem. Mark.15:33-41.

Bæn dagsins.

Vísa mér veg þinn, Drottinn, lát mig ganga í sannleika þínum, gef mér heilt hjarta, að ég tigni nafn þitt. Sálm. 86:11.

Bæn dagsins.

Af náð eruð þér hólpnir orðnir fyrir trú. Þetta er ekki yður að að þakka. Það er Guðs gjöf. Ekki byggt á verkum, enginn skal geta miklast af því. Efes. 2:8-9.

Bæn dagsins.

Fel þú Drottni verk þín,þá mun áformum þínum framgengt verða. Orskv.16:3

Bæn dagsins.

Síðasta daginn, hátíðardaginn mikla, stóð Jesús þar og kallaði: ,,Ef nokkurn þyrstir, þá komi hann til mín og drekki." Jóh.7:37.

Markúsarguðspjall.

Krossfestur

En maður nokkur átti leið þar hjá og var að koma utan úr sveit. Hann neyða þeir til að bera kross Jesú. Það var Símon frá kýrene, faðir þeirra Alexanders og Rúfusar. Þeir fara með Jesú til þess staðar er heitir Golgata, það þýðir hauskúpustaður. Þeir báru honum vín,blandað myrru, en hann þáði ekki. Þá krossfestu þeir hann. Og þeir skiptu með sér klæðum hans og köstuðu hlutum um hvað hver skyldi fá. En það var um dagmál er þeir krossfestu hann. Og yfirskriftin um sakargift hans var svo skráð: KONUNGUR GYÐINGA. Með honum krossfestu þeir tvo ræningja, annan til hægri handar honum en hinn til vinstri. (Þá rættist sú ritning er segir: Með illvirkjum var hann talinn.) Þeir sem fram hjá gengu hræddu hann, skóku höfuð sín og sögðu: ,,Svei, þú sem brýtur niður musterið og reisir það á þrem dögum! Bjarga nú sjálfum þér og stíg niður af krossinum." Eins gerðu æðstu prestarnir gys að honum og fræðimennirnir og sögðu her við annan: ,,Öðrum bjargaði hann, sjálfum sér getur hann ekki bjargað. Stígi nú Kristur, konungur Ísraels, niður af krossinum svo að við getum séð og trúað." Einnig smánuðu hann þeir sem með honum voru kossfestir. Mark.15:21-32.

Markúsarguðspjall.

Hæddur

Hermennirnir fóru með Jesú inn í höllina, aðsetur landshöfðingjans, og kölluðu saman alla hersveitina. Þeir færa hann í purpuraskikkju, flétta þyrnikórónu og setja á höfuð honum. Þá tóku þeir að heilsa honum: ,,Heill þér, konungur Gyðinga!" Og þeir slógu höfuð hans með reyrsprota og hræktu á hann, féllu á kné og hylltu hann. Þegar þeir höfðu spottað hann færðu þeir hann úr purpuraskikkjunni og í hans eigin klæði, þá leiddu þeir Jesú út til að krossfesta hann. Mark. 15:16-20.