Bréfið til Hebrea 7

Prestur Guðs

Melkísedek þessi var konungur í Salem og prestur Guðs Hins hæsta. Hann gekk á móti Abraham og blessaði hann þegar hann sneri heimleiðis eftir að hafa unnið sigur á konungunum. Og Abraham lét honum í té tíund af öllu. Í fyrsta lagi þýðir nafn Melkísedeks ,,réttlætiskonungur"  en hann heitir enn fremur Saleimkonungur, það er ,,Friðarkonungur" .Þess er ekki getið hver faðir hans, móðir eða forfeður hans voru,hvenær hann fæddist og hvenær hann dó. Hann er líkur syni Guðs, hann heldur áfram að vera prestur um aldur. Virðið nú fyrir ykkur hvílíkur maður það var sem Abraham, sjálfur forfaðirinn, gaf valda tíund af herfanginu. Og víst er um það að þeim Levísonum, er fá prestdóminn, er boðið að taka tíund af lýðnum eftir lögmálinu, það er að segja af bræðrum sínum, enda þótt þeir séu komnir af Abraham. En sá er eigi var af ætt þeirra tók tíund af Abraham og blessaði þann er fyrirheitin hafði. Því verður þó ekki á móti mælt að sá sem er meiri blessar þann sem minni er. Hér taka dauðlegir menn tíund en þar tók sá er um var vitnað að hann lifi áfram. Og svo má að orði kveða að sjálfur Leví, hann sem tíund tekur, hafi greitt tíund þar sem Abraham gerði það því að enn þá var hann í lend forföður síns þegar Melkísedek gekk á móti honum. Fyrirmæli um presta eru grundvölluð í lögmálinu sem lýðurinn fékk. Hefði nú fullkomnun fengist með levíska prestdóminum, hver var þá framar þörf þess að segja að koma skyldi annars konar prestur að hætti Melkísedeka en ekki að hætti Arons? Þegar prestdómurinn breytist verður og breyting á lögmálinu. Sá sem þetta er sagt um var af annarri ætt og af þeirri ætt hefur enginn innt þjónustu af hendi við altarið. Því að alkunnugt er að Drottinn vor er af Júda ætt en Móse hefur ekkert talað um presta af þeirri ættkvísl. Bréf/Hebrea 7:1-14.