Bréfið til Hebrea 3.

Inn til hvíldar Guðs

Því er það eins og heilagur andi segir:

Ef þér heyrið raust hans í dag, þá forherðið ekki hjörtu yðar eins og í eyðimörkinni þegar feður yðar gerðu uppreisn og freistuðu mín. Þeir freistuðu mín og reyndu mig þótt þeir fengju að sjá verkin mín í fjörutíu ár. Þess vegna reiddist ég kynslóð þessari og sagði: Án afláts villast þeir í hjörtum sínum. Þeir þekktu ekki vegu mína. Og ég sór í bræði minni: Eigi skulu þeir inn ganga til hvíldar minnar.

Gætið þess, bræður og systur, að hafa ekkert illt í hjarta og láta engar efasemdir bægja ykkur frá lifanda Guði. Uppörvið heldur hvert annað hvern dag á meðan enn heitir ,,í dag" , til þess að enginn forherðist af táli syndarinnar. Því að við erum orðin hluttakar Krists svo framarlega sem við treystum honum staðfastlega allt til enda eins og í upphafi. Svo segir: ,,Ef þér heyrið raust hans í dag, þá forherðið ekki hjörtu yðar eins og í uppreisninni." - Hverjir voru þá þeir sem heyrt höfðu og gerðu þó uppreisn? Voru það ekki einmitt allir þeir sem Móse hafði leitt út af Egyptalandi? Og hverjum ,,var hann gramur í fjörutíu ár"? Var það ekki þeim sem syndgað höfðu og báru beinin á eyðimörkinni? Og hverjum ,,sór hann að eigi skyldu þeir ganga inn til hvíldar hans," nema hinum óhlýðnu? Við sjáum að sakir vantrúar fengu þeir eigi gengið inn. Bréf/Hebrea.3:7-19.

Athugasemdir

[Guðjón E. Hreinberg, 16.4.2022 kl. 18:03]

Guðlaun.

[Gunnlaugur Halldór Halldórsson, 16.4.2022 kl. 22:40]

Amen