Sálmarnir.

Heyr, Guð, raust mína er ég kveina, varðveit líf mitt fyrir ógnum óvinarins, skýl mér fyrir flokki illmenna, fyrir illvirkjamúg er hvetur tungur sínar sem sverð, miðar eitruðum orðum líkt og örvum til þess að skjóta úr launsátri á hinn ráðvanda, þeir hæfa hann óvænt, hvergi hræddir. Þeir eggja hver annan með illyrðum, ráðgast um að leggja snörur, spyrja: ,,Hver getur séð oss?" Þeir áforma glæpi, leyna lævísum brögðum. Hyldýpi er hugur mannsog hjarta. Þá skýtur Guð ör gegn þeim, óvænt verða þeir sárir og tunga þeirra verður þeim að falli. AMEN. sálm,64,2-9.