Hugleiðing dagsins.

Fyrsta sporið

Við...(fyrsta orðið í fyrsta sporinu)

Meðan ég drakk komst aðeins eitt að í huga mínum: ég, um mig, frá mér, til mín. Þessi sársaukafulla sjálfsþráhyggja, þessi sjásýki, þessi andlega eigingirni hlekkjaði mig við flöskuna meira en hálfa ævina. Ferðin sem ég lagði upp í til að finna Guð og gera vilja hans einn dag í einu hófst með fyrsta orði fyrsta sporsins: ,,Við.''

Það var kraftur ífjöldanum, styrkur að því að vera hópur, öryggi í að vera svo mörg og það var alkóhólista eins og mér lífsnauðsynlegt að vera einn af mörgum. Ef ég hefði reynt að ná bata á eigin spýtur hefði ég sennilega týnt lífinu. Með Guð og annan alkóhólista mér við hlið hefur líf mitt helgan tilgang, - að vera farvegur fyrir læknandi kærleikskraft Drottins.