Bæn dagsins...Hann er upp risinn

En í afturelding fyrsta dag vikunnar komu þær til grafarinnar með ilmsmyrslin sem þær höfðu búið.

Þær sáu þá að steininum hafði verið velt frá gröfinni og þegar þær stigu inn fundu þær ekki líkama Drottins Jesú.

Þær skildu ekkert í þessu en þá brá svo við að hjá þeim stóðu tveir menn í leiftrandi klæðum.

Þær urðu mjög hræddar og hneigðu andlit til jarðar.

En þeir sögðu við þær: ,,Hví leitið þér hins lifanda meðal dauðra? Hann er ekki hér, hann er upp risinn.

Minnist þess hvernig hann talaði við yður meðan hann var enn í Galíleu.

Hann sagði að mannssonurinn skyldi framseldur verða í hendur syndugra manna og krossfestur en rísa upp á þriðja degi."

Og þær minntust orða hans, sneru frá gröfinni og kunngjörðu allt þetta þeim ellefu og öllum hinum.

Þessar konur voru þær María Magdalena, Jóhanna og María móðir Jakobs og hinar sem voru með þeim.

Þær sögðu postulunum frá þessu.

En þeir töldu orð þeirra markleysu eina og trúðu þeim ekki.

Pétur stóð þó upp og hljóp til grafarinnar, skyggndist inn og sá þar líkklæðin ein.

Fór hann heim síðan og undraðist það sem við hafði borið. Amen.

Lúk:24:12

Bæn dagsins...Lagður í gröf

Maður er nefndur Jósef.

Hann var ráðsherra, góður maður og réttvís og hafði ekki samþykkt ráð þeirra né athæfi. Hann var frá Arímaþeu, borg í Júdeu, og vænti Guðs ríkis.

Hann gekk til Pílatusar og bað hann um líkama Jesú, tók hann síðan ofan, sveipaði línklæði og lagði í gröf, höggna í klett, og hafði þar enginn verið áður lagður.

Það var aðfangadagur og hvíldardagurinn fór í hönd.

Konur þær er komið höfðu með Jesú frá Galíleu fylgdu eftir og sáu gröfina og hvernig líkami hans var lagður.

Þær sneru aftur og bjuggu ilmjurtir og smyrsl. 

Hvíldardaginn héldu þær kyrru fyrir samkvæmt boðorðinu. Amen.

Lúk:23:50-56

Bæn dagsins...Faðir, í þínar hendur

Og nú var nær hádegi og myrkur varð um allt land til nóns því sólin missti birtu sinnar.

En fortjald musterisins rifnaði sundur í miðju.

Þá kallaði Jesús hárri röddu: ,,Faðir, í þínar hendur fel ég anda minn!" Og er        hann hafði þetta mælt gaf hann upp andann.

Þegar hundraðshöfðinginn sá það er við bar vegsamaði hann Guð og sagði: ,,Sannarlega var þessi maður réttlátur."

Og fólkið allt, sem komið hafði saman að horfa á, sá nú hvað gerðist og barði sér á brjóst og hvarf frá.

En vinir hans allir sem og konurnar, er fylgdu honum frá Galíleu, stóðu álengdar og horfðu á þetta. Amen.

Lúk:23:44-49