Sálmarnir.

Hann minnist að eilífu sáttmála síns, fyrirheitanna sem hann gaf þúsund kynslóðum, sáttmálans sem hann gerði við Abraham og eiðsins sem hann sór Ísak og setti sem lög fyrir Jakob, ævarandi sáttmála fyrir Ísrael. Hann sagði: ,,þér fæ ég Kannaansland, það skal vera erfðahlutur yðar," þegar þeir voru fámennur hópur og bjuggu þar sem fáliðaðir útlendingar. Þeir reikuðu frá einni þjóð til annarrar, frá einu konungsríki til annars. Hann leið engum að kúga þá en hegndi konungum þeirra vegna. ,,Snertið eigi mína smurðu og gerið eigi spámönnum mínum mein. Þegar hann kallaði hungur yfir landið, svipti þá öllum birgðum brauðs, sendi hann mann á undan þeim. amen. sálm,105,8-17.