Bæn.

Og er hann hafði látið fólkið fara, gekk hann til fjalls að biðjast fyrir í einrúmi. Þegar kvöld var komið, var hann þar einn. En báturinn var þegar kominn langt frá landi og lá undir áföllum, því að vindur var á móti. En er langt var liðið nætur kom hann til þeirra, gangandi á vatninu. Þegar lærisveinarnir sáu hann ganga á vatninu, varð þeim bilt við, þeir sögðu: ,,Þetta er vofa,´´og æptu af hræðslu. En Jesús mælti jafnskjótt til þeirra: ,,Verið hughraustir, það er ég, verið óhræddir.´´Pétur svaraði honum: ,,Ef það ert þú, herra, þá bjóð mér að koma til þín á vatninu.´´ Jesús svaraði: ,,Kom þú!´´ Og Pétur sté úr bátnum og gekk á vatniu til hans. En sem hann sá rokið, varð hann hræddur og tók að sökkva. Þá kallaði hann: Herra, bjarga þú mér!´´ Jesús rétti þegar út höndina, tók í hann og sagði: ,,Þú  trúlitli, hví efaðist þú?´´ Matt.14,23-31.

Þeir stigu í bátinn, og þá lægði vindinn. En þeir sem í bátnum voru, tilbáðu hann og sögðu:,, Sannarlega ert þú sonur Guðs.´´Matt.14,32.